գ.
1. Ընկերակից, բարեկամ, մտերիմ, զուգակից (մտերմությամբ` սիրով մեկի հետ կապված մարդ):
2. Աշխատակից, գործակից, գործընկեր, (հնց.)՝ հարակաշ, համշիրակ (միասին աշխատող, գործունեությամբ մեկի հետ կապված մարդ):
3. (ժող.) Աղուհաց(ա)կեր, թասընկեր, ռափիկ (հնց.) (կերուխումի ընկեր):
Աղբյուրը՝ Հայոց Լեզվի Հոմանիշների Բացատրական Բառարան - Ա.Մ.Սուքիասյան